Królestwo Beliala

Szeol

Kraina, która tak naprawdę występuje niemalże w każdej religii; najbardziej znanymi wariacjami jej nazwy jest Szeol lub Hades. W niepamiętnych czasach nosiła imię tego, który nią włada- Demona Beliala. W przekładach najczęściej określa się jako "otchłań", "piekło", "kraina umarłych", zaś jej nazwa znaczy tyle, co "grób" czy "cmentarz". Kraina nie dość, że jest miejscem oczekiwania na zbawienie, pełni też funkcje swoistego więzienia dla nieczystych dusz. Ci, którzy skazani są na pobyt tu, wydają się być zaczarowani. Ich ciała są niemalże przezroczyste, oczy jakby ślepe, zamglone. Nie mają świadomości i nie wiedzą, co dzieje się z nimi. Nie posiadają także poczucia czasu. Dni i noce się zlewają, gdyż popioły, jakie pokrywają przeklętą ziemię, mieszają się z powietrzem i zakrywają niebo. Jedyną zauważalną różnicą jest fakt, że noce są zimniejsze. Niekiedy można spotkać tu pomniejsze demony, które żerują na ciałach "mieszkańców".

Przeprawa rzeczna

Jako, że Królestwo Beliala porównywalne jest do Hadesu, dostać się można do niego jedynie przez rzekę; pełni ona funkcję portalu między kolejnymi demonicznymi wymiarami. Nad powierzchnią nieczystej, ciemnej wody unosi się mgła, która doprowadzić może do szaleństwa. Jest bowiem gęsta na tyle, że zupełnie nie widać drugiego brzegu przeklętej rzeki umarłych. Śmiertelni, którzy są jeszcze żywi i próbują dostać się do państwa demona poddawani są próbom takim, jak zagadki, iluzje, próby wyboru lub obłaskawienie legendarnej, trójgłowej bestii. Jest to wiecznie rozkładający się, lecz wciąż żywy trup ogromnego psa o płonących nienawiścią oczach, którego ciało gdzieniegdzie pokrywają kępki sierści o burej, bliżej nieokreślonej barwie. Woda w rzece jest trująca; ktokolwiek, kto ją wypije, pogrąży się we śnie, z którego może wybudzić go jedynie sam Belial.

Plac Pieczęci

tak

Dolina Ciszy

Tak

Pałac Beliala

Przypomina wyglądem starą budowlę wybudowaną w stylu gotyckim. Gdy jednak podejdzie się bliżej można zauważyć, że wzniesiona jest nie z kamieni, a z różnej maści i wielkości kości. Budowla jest strzelista, niegdyś być może miała witraże w ogromnych oknach, dziś jednak ostał się tylko jeden, złoto-czarny, tuż nad wrotami pałacu- przedstawia on Pieczęć Beliala. Po pozostałych zostały jedynie ramy i metalowe szablony. Budowla obrośnięta jest uschniętymi łodygami i winoroślami oraz pokryta wszechobecnym w krainie popiołem. Wnętrze pogrążone jest w półmroku, zaś w kwestii wystroju, przeważa czerń, złoto i szkarłatna, krwista czerwień. Ważną częścią pałacu jest sala tronowa, w której zwykle przebywa władca krainy. Znajduje się tam złoto zdobiony tron z czarnego drewna, pokryty czerwonym materiałem. Kolejną częścią zamku są lochy, w których przetrzymywani są więźniowie. Nie bywają tu jednak na długo i często, zatem demony nie mają zbyt wielu sposobności do zabawy.